| Boete inkeerregeling naar 30 procent Afgelopen jaar meldden meer dan 8.000 zwartspaarders ruim € 2,2 miljard aan buitenlands vermogen aan bij de Belastingdienst. Inkeerders betalen alsnog de verschuldigde belasting over het vermogen dat zij de afgelopen 12 jaar in het buitenland buiten het zicht van de fiscus probeerden te houden. Bovendien betalen inkeerders sinds 1 januari 2010 15 procent boete. Per 1 juli 2010 wordt dat 30 procent. Voor belastingplichtigen die hun zwarte geld niet hebben aangemeld en vervolgens worden betrapt, is de boete vorig jaar verhoogd van 100 procent naar 300 procent.DividendnotaAls een onderneming besluit om dividend uit te keren, is de onderneming in principe verplicht daarvaneen dividendnota met daarin een aantal gegevens op te stellen, uit te reiken en in kopie bij de administratie te bewaren. Met ingang van 1 januari 2010 is deze verplichting ondergebracht in het fiscale boeterecht. De belastinginspecteur wordt daardoor vanaf 1 januari 2010 bevoegd een boete op te leggen als niet aan de verplichting tot uitreiking van een dividendnota wordt voldaan. Deze boete kan oplopen tot maar liefst € 4.920,-. Hierover was nogal wat commotie ontstaan. Dat is de reden voor onze minister om te besluiten dat uitreiking van de dividendnota achterwege kan blijven bij dividenduitkeringen aan een directeur-grootaandeelhouder (DGA) en in situaties waarin inhouding van dividendbelasting achterwege kan blijven, zoals in het geval dat de deelnemingsvrijstelling van toepassing is of als sprake is van een fiscale eenheid. Geen privégebruik bij lunchritten met zakelijke auto Recent heeft de rechtbank in Arnhem beslist dat lunchritten van het werk naar huis met de auto van de zaak niet als privégebruik van de auto van de zaak kwalificeren. Hierbij ging het om een directeur-grootaandeelhouder (dga) die met zijn auto van de zaak bijna dagelijks tussen de middag naar huis reed om te lunchen en soms daar ook zakelijke werkzaamheden verrichtte. De dga hield een sluitende rittenadministratie bij. Uit deze administratie bleek dat de auto voor minder dan 500 kilometer per jaar voor privédoeleinden is gebruikt en heeft de dga terecht geen bijtelling privégebruik auto van de zaak aangegeven. De lunchkilometers waren volgens de Belastingdienst echter privékilometers en daarmee kwam het privégebruik boven de 500 kilometer uit. De rechtbank heeft de lunchkilometers als zakelijk woon-werkverkeer aangemerkt en heeft derhalve deze kilometers niet meegeteld voor het maximaal toegestane privégebruik van 500 kilometer op jaarbasis. De rechtbank baseerde zijn oordeel op de wetsgeschiedenis van de wettelijke regeling voor de auto van de zaak, waaruit blijkt dat de frequentie van het woon-werkverkeer niet van belang is. Privégebruik mobiele telefoon Tot 2007 gold de eis dat 90% van het gebruik van de mobiele telefoon van de zaak zakelijk moest zijn. Anders mocht de telefoon niet onbelast ter beschikking worden gesteld. Indien meer dan 10% aan privé–gesprekken werd gevoerd, moest belasting worden betaald. Dat laatste bleef veelal achterwege omdat het privégebruik voor werkgevers nauwelijks te bewijzen was. De Belastingdienst legde daarom achteraf bij controles vaak naheffingsaanslagen op, gebaseerd € 22,69 per maand voor het vermeende privégebruik. Dat kon voor ondernemingen met veel werknemers met een mobiele telefoon leiden tot hoge afdrachten. Recent heeft de Hoge Raad nu beslist dat werkgevers die hun personeel een mobiele telefoon verstrekken, daarvoor veel minder belasting hoeven te betalen dan de fiscus hen eerder in rekening heeft gebracht. Het gaat dan om aanslagen die de Belastingdienst heeft opgelegd voor het privégebruik van zakelijke mobiele telefoons in de jaren tot 2007. In de procedure is beslist dat de Belastingdienst bij het berekenen van het bedrag van € 22,69 per maand in de fout is gegaan. De Hoge Raad oordeelt dat de abonnementskosten buiten beschouwing hadden moeten blijven. Gesteld wordt dat ongeveer twee derde van dit bedrag uit abonnementskosten bestaat. De naheffingen van de Belastingdienst moeten dus met twee derde worden verlaagd. Helaas moeten bedrijven die nu nog voor een teruggaaf in aanmerking willen komen voorheen bezwaar hebben gemaakt tegen de naheffingsaanslagen. Vanaf 2007 geldt een veel eenvoudigere regeling voor zakelijke mobiele telefoons. Bedrijven hoeven slechts aan te tonen dat minstens 10% van het gebruik van de mobiele telefoon een zakelijke reden heeft. |